Zoals ik eerder al aangaf heb ik een afkeer van 'labels 'plakken, of in gewoon Nederlands 'mensen in hokjes stoppen'. In principe heb ik dus ook geen enkele behoefte aan een 'nieuw label', ik en jullie (waarschijnlijk) ook kunnen makkelijk zonder.

Toch is het handig om gelijkgeaarden met een verzamelnaam aan te spreken. In plaats van uit te leggen wie je eigenlijk van binnen bent, om je te moeten verdedigen voor het 'anders' zijn, kan je nu verwijzen naar een 'label' dat alle kenmerken en eigenschappen heeft zoals je het misschien zelf had willen verwoorden. Het kwam binnen bij mij als een bevestiging dat ik dus toch 'normaal' was. Het gaf me een gevoel van toch nog ergens bij te horen, en dat terwijl ik toch al een afgezonderd leven lijdt en zelfs met deze wetenschap toch vooral mijn eigen weg zal blijven volgen. Voor mij was het de reden waarom ik mezelf mocht zijn. Het begin van mijn 'afwijkingen' niet als handicap maar als 'gave' te zien.

Met dit 'label' kon ik handen en voeten geven aan mijn beleving die van nature bijzonder spiritueel bleek te zijn. Spiritualiteit ligt in mijn natuur, zit als het ware in mijn aard en is zo verankerd dat ik het vooral vanzelfsprekend vind.

Ik zie mezelf echt niet als superwezen, integendeel. De kwaliteiten die ik bezit, heeft eigenlijk iedereen. Bij mij zijn ze alleen van nature en van meet af aan volledig ontwikkeld. Anderen zullen dus daarvoor meer moeite moeten doen, moeten daarvoor een bewuste inspanning leveren.

In wezen schuilt hierin de kern van de vele 'problemen' die ik in mijn leven heb ervaren. Grappig genoeg heb ik dit echter zelf nooit als een probleem gezien. Ik zag en zie mezelf als een klein radertje in het geheel, nietig in vergelijking tot de prachtige eenheid van de natuur en haar plaats in het universum waar ik met mijn zijn aan bijdraag.

Het gebrek aan dit 'label' heeft mij vooral gehinderd in mijn emotionele ontwikkeling. Toegegeven, door alle ervaringen heb ik veel geleerd en ben ik gerijpt en gehard zodat ik nu mijn onwankelbaar zelfvertrouwen zonder reserve kan etaleren. De wrok ontstaan door wederzijds onbegrip had echter voorkomen kunnen worden en was ik wellicht eerder in staat geweest een 'lichtend voorbeeld' te zijn. Ik wil mezelf op geen enkele wijze buiten of boven de groep plaatsen. Ik wil enkel goed doen zoals dat diep geworteld is in mijn wezen. Niet om anderen te 'beteren', maar vooral om iedereen te laten zijn zoals hij/zij van nature is, zeg maar je eigen ster te laten stralen ter ere van ons allemaal.